Zrozumienie codziennego życia zwykłych obywateli Starożytnego Egiptu sprzed tylu tysięcy lat jest niezwykle trudne, lecz jest tym, co łączy nas jako ludzi. Właśnie codzienność najlepiej charakteryzuje społeczeństwo, które pozornie wydaje się być tak odległe i ciężkie do zrozumienia. Przez poznanie aspektów,z którymi mieszkańcy starożytnych cywilizacji stykali się każdego dnia, możemy lepiej pojąć ich złożoność oraz specyfikę. Niezwykle charakterystyczną cechą, wyróżniającą Egipt na tle innych kultur jest ich ubiór oraz makijaż.
Choć wyidealizowane, grobowce są wielce ważnym źródłem zmieniających się tendencji modowych starożytnego Egiptu od Starego do Nowego Królestwa. Egipcjanie bardzo poważnie podchodzili do wyglądu i czystości. Dbali o higienę, włosy, ubiór i biżuterię, a także mieli rozwinięte nawyki pielęgnacyjne.
Odzież starożytnych Egipcjan była prawie w całości wykonana z różnych gatunków lnu, uprawianego wzdłuż Nilu. Materiał był zwykle biały, owijany wokół ciała i ściągany w talii. Choć niektóre ubrania były szyte lub usztywniane. Bogaci mężczyźni nosili długie tuniki lub spódnice – krótkie lub do kolan, podczas gdy biedniejsi tylko przepaski. By podkreślić swoją władzę, królowie i możni nosili dodatkowo skóry zwierząt np. lampartów, Jako nakrycie głowy noszono najczęściej khat (zwisający z tyłu głowy kawałek materiału). Dla królów zarezerwowany był nemes (pasiasta chusta, zakrywająca koronę, tył głowy i kark). W przeciwieństwie do współczesnego świata zachodniego odzież damska w starożytnym Egipcie była bardziej konserwatywna niż odzież męska. Kobiety ubierały długie sukienki, często plisowane lub drapowane, różniące się jakością tkanin w zależności od statusu społecznego, nazywane przez Greków kalasiris. Ich rękawy opadały na ramiona, a górną krawędź można było nosić powyżej lub poniżej piersi. Ubierano także długie, obcisłe sukienki, na ramiączkach. Popularnym dodatkiem były peleryny oraz długie kolorowe paski, które wiązano w talii, dzięki czemu prawie dotykały podłoża. Egipcjanie zwykle chodzili boso, ale czasami również nosili sandały wykonane z włókna papirusowego lub skóry.
Biżuteria była popularnym przedmiotem wśród osób o różnych statusach społecznych. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety nosili kolczyki, pierścionki i bransoletki. Status określał, ile biżuterii nosiła osoba i z czego była ona wykonana. Zwykli ludzie nosili perłowe naszyjniki oraz proste i skórzane bransoletki. Ulubionym dodatkiem były jaskrawo zabarwione wyroby ceramiczne i szklane. Biżuterie elity i rodziny królewskiej wykonywano ze złota, srebra i kamieni szlachetnych. Ponieważ złoto nigdy nie traciło blasku, uważano je za coś podobnego do ciała bogów. Noszono szerokie naszyjniki z klejnotami, wykonane z rzędów koralików uformowanych we wzory zwierząt lub kwiatów.
Kosmetyki, w tym mikstury zapobiegające nieprzyjemnemu zapachowi ciała i nieświeżemu oddechowi, były dla Egipcjan nieodłączną częścią codziennego życia. Kosmetyki, używane zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety, stosowano zarówno jako maści nawilżające, ochronę przed słońcem, jak i do upiększania. Czerwoną ochrę oraz czerwoną glinkę najczęściej używano jako kosmetyk do barwienia warg i policzków. Hennę stosowano na paznokcie i usta oraz do farbowania włosów. Bogatsze osoby ozdabiały również dłonie oraz podeszwy stóp. Egipcjanie wierzyli, że kohl (proszek antymonowy) ma magiczne moce. Nakładano go na oczy jako czarny eyeliner, aby chronić je przed słońcem i zapobiegać infekcjom oraz klątwom. Na ceremonie i rytuały religijne noszono specjalny niebieski lub zielony kohl, wykonany z mielonego malachitu.
Kobiety i nastolatki nosiły długie, często splecione włosy. Zamożniejsze kobiety używały rzeźbionych grzebieni lub spinek do włosów. Mężczyźni często byli ogoleni, a długość ich włosów zazwyczaj nie przekraczała ramion. Peruki cieszyły się dużą popularnością. Zakładano je na specjalne okazje, w celu ukrycia siwych włosów lub łysienia. Mocowano je na głowie za pomocą pszczelego wosku. Najdroższe peruki wykonywano z ludzkich włosów. Były one zarezerwowane dla członków rodziny królewskiej. Inne produkowano z lnu, wełny lub sierści zwierzęcej.
Historia mody i makijażu zadziwia i pokazuje od jak dawna interesowano się tą dziedziną. Od stóp do głów starożytni Egipcjanie pokazywali swój talent do wydobywania piękna. Kosmetyki, produkowane z naturalnych surowców, podkreślały urodę, jak i były niezwykle funkcjonalne. Egipcjanom zależało zarówno na komforcie i wygodzie podczas upałów, jak i na pięknie. Wiele z współczesnych trendów jest związanych z przeszłością. Nawet obecnie stosuje się pochodzącą z Egiptu pielęgnację cery, nadal modny jest czarny eyeliner oraz czerwone usta. Nie można zaprzeczyć wpływowi Egiptu na późniejsze epoki. Ich estetyka i metody wciąż wywierają wpływ i inspirują.
